Parafia Ścięcia św.  Jana Chrzciciela

W listopadzie w obydwu parafiach odbyły się wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej. Wybory zostały przeprowadzone zgodnie ze Statutem Parafialnej Rady Duszpasterskiej w Diecezji Opolskiej oraz Dekretem Ogólnym Biskupa Opolskiego w sprawie Wyborów do Parafialnej Rady Duszpasterskiej dnia 1 października 2021.

Skład Parafialnej Rady Duszpasterskiej w parafii pw. św. Jakuba Starszego apostoła w Debrzycy:

Członkowie Rady z wyboru parafian:

1. Iskrzak Mateusz

2. Piróg Katarzyna

3. Podsobinski Daniel

4. Zielińska Lidia

Skład Parafialnej Rady Duszpasterskiej w parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grobnikach:

a. Członkowie Rady z nominacji Proboszcza:

1. Osipa Zbigniew

2. Osipa Łukasz

B. Członkowie Rady z wyboru parafian:

1. Bilik Zofia

2. Gazda Damian

3. Jakubowski Adam

4. Łankowska Ewelina

5. Malik Henryk

6. Mułyk Katarzyna

7. Ziobrowska Krystyna

W listopadzie 2021 r. w naszej parafii odbyły się wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej. Na pierwszym jej zebraniu, które odbyło się 12 grudnia 2021 r. przeprowadzono procedurę formowania Parafialnej Rady Ekonomicznej, zachowując przepisy zgodne ze Statutem Parafialnej Rady Ekonomicznej w Diecezji Opolskiej oraz Dekretem Ogólnym Biskupa Opolskiego Andrzeja Czai w sprawie Wyborów do Parafialnych Rad Duszpasterskich i Parafialnych Rad Ekonomicznych z dnia 1 października 2021 r. Skład Parafialnej Rady Ekonomicznej jest następujący:

A. Członkowie Rady z nominacji proboszcza dla parafii Debrzyca i Grobniki:
1. Beata Skowyra
2. Rafał Skoumal

B. Członek Rady z nominacji PRD:
1. Zofia Bilik Grobniki

opiekun – ks. Daniel Kasprzak - proboszcz

Celem jest wynagradzanie i pocieszanie Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Jak Je pocieszać?

Oddając Mu  cześć, miłość, wynagrodzenie.

Cześć – głosząc Jego królewską godność i rozszerzając Jego królestwo wśród ludzi.

Miłość – przez oddanie serc naszych Sercu Jezusa, tak dobremu, miłującemu a opuszczonemu.

Wynagrodzenie – przez praktykowanie cnót chrześcijańskich, a zwłaszcza pokuty i gorliwości, wynagradzając Bogu za zniewagi, jakie Mu wyrządzają grzechy ludzkie.

Apostolstwo 9 piątków miesiąca.

Obietnice Pana Jezusa przekazane  św. Małgorzacie Marii Alacoque dla czcicieli Jego Boskiego Serca:

• Udzielę im wszystkich łask potrzebnych w ich stanie.Obdarzę  pokojem ich rodziny.
• Będę ich pocieszał we wszystkich cierpieniach.
• Stanę się ich bezpiecznym schronieniem w życiu, a zwłaszcza przy śmierci.
• Będę  hojnie błogosławił wszystkim ich przedsięwzięciom.
• Grzesznicy znajdą w  moim Sercu źródło i niezgłębione morze miłosierdzia.
• Dusze oziębłe staną się gorliwe.
• Dusze gorliwe dojdą  w krótkim czasie  do wysokiej doskonałości.
• Będę błogosławił domy, w  których obraz  mego Najświętszego Serca będzie umieszczony i  otoczony czcią.
• Kapłanom dam moc kruszenia najzatwardzialszych serc.
• W moim sercu  zapiszę imiona osób, które  będą  rozszerzać to nabożeństwo i nigdy z Niego nie zostaną wymazane.
• WIELKA  OBIETNICA :
  Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mego, że wszechmocna moja miłość da łaskę pokuty przy śmierci tym wszystkim, którzy przez dziewięć  kolejnych pierwszych piątków miesiąca przystępować będą do Komunii św. tak, że nie zejdą z tego świata w niełasce mojej, ani bez Sakramentów św. i w ostatniej godzinie bezpieczne znajdą schronienie w moim Sercu.

Apostolat MARGARETKA jest wspólnotą osób świeckich, które świadome licznych zagrożeń kapłaństwa we współczesnym świecie pragną nieść modlitewną pomoc Kościołowi.

Istotę jego stanowi codzienna modlitwa w intencji imiennie wskazanych kapłanów ofiarowana przez konkretne osoby spośród wiernych. Każda z nich przyjmuje na siebie wieczysty obowiązek modlitwy za kapłana w wyznaczonym dla niej jednym dniu tygodnia.

Nazwę swą Apostolat zawdzięcza kwiatowi margaretki. Symboliczny kwiat tworzy grupa siedmiu osób skupiona wokół kapłana objętego modlitwą. Jego imię (nazwisko) wpisane jest w centrum kwiatka, a wokół niego na siedmiu płatkach imiona (nazwiska) osób modlących się za niego w wybranym dniu tygodnia.

Każda z osób modli się indywidualnie, tam gdzie przebywa. Nie ma obowiązku zbierania się na wspólną modlitwę. Ważne jest to, aby w każdym dniu tygodnia kapłan był objęty modlitwą. Ta sama osoba może należeć do wielu Margaretek..

Zobowiązanie modlitewne obejmuje modlitwę za kapłanów i Koronkę Medziugorską Tekst modlitwy oraz sposób odmawiania Koronki zawiera blankiet, który jest zewnętrznym znakiem przynależności do Apostolstwa.

Koronka Medziugorska: Wierzę, 7 x Ojcze nasz, 7 x Zdrowaś Maryjo, 7 x Chwała Ojcu jest starą chorwacką modlitwą. Rekomenduje się jej odmawianie ze względu na to, że omawiany Apostolat został zainicjowany właśnie w Medziugorju (Bośnia i Hercegowina) jako odpowiedź na prośbę Maryi, Królowej Pokoju, która z macierzyńską troską pragnie obdarzyć kapłanów - swoich drogich synów, duchową ochroną.

Zaleca się, aby trzy pierwsze trójki odmawiać w intencji zwycięstwa Maryi, trzy następne - o pokonanie szatana, zaś siódmą trójkę za triumf Niepokalanego Serca Maryi.

Można też powiązać każdą z siedmiu trójek z prośbą o odrodzenie siedmiu darów Ducha Świętego, gdyż Niepokalana pragnie zanurzać kapłanów w mocy Ducha Świętego.

Grupa siedmiu osób składa wieczyste przyrzeczenie modlitwy, posługując się formułą:

Boże w Trójcy jedyny i Maryjo, Królowo Pokoju, w ramach Apostolatu MARGARETKA przyrzekam wieczystą modlitwę za ks. ..............(imię i nazwisko). Moje przyrzeczenie zanurzam w chwalebnym Krzyżu Chrystusa i Niepokalanym Sercu Maryi. Amen.

Jeśli ktoś umiera wcześniej niż dany kapłan to istnieje możliwość zastąpienia tej osoby inną. Jeżeli nie będzie takiej możliwości, to osoba składająca przyrzeczenie zabiera ze sobą obowiązek modlitwy wstawienniczej także po śmierci ( w niebie lub w czyścu - na zasadzie świetych obcowania).Gdyby kapłan umarł wcześniej, to nie przestajemy się za niego modlić. Wierzymy, że Bóg w swym miłosierdziu wykorzysta każdą modlitwę zanoszoną za kapłanów i pozwoli uczestniczyć w wymianie duchowych dóbr pomiędzy „ siódemką” a jej kapłanem. Najważniejsza sprawą jest, aby przyrzeczenie zostało złożone w całkowitej wolności serca i ufności w Bogu, który nie odmawia niezbędnej pomocy dla dochowania wierności złożonemu przyrzeczeniu.

MARGARETKA jest wspaniałym Bożym dziełem, jest wyrazem miłości Maryi i Kościoła do swoich kapłanów.

W Parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grobnikach i św. Jakuba Starszego Apostoła w Debrzycach, pierwsza Margaretka została założona 13 czerwca 2018 r. - w Fatimie w Portugalii z inicjatywy pani Marianny, która wraz z grupą parafian podjęła modlitwę w intencji ks.Daniela Kasprzaka - proboszcza.

Serdecznie zapraszamy osoby chętne, które pragną włączyć się w to dzieło, wszystkich tych, którzy czują się odpowiedzialni, czują potrzebę modlitwy za swoich duszpasterzy. Kapłani są darem Bożym dla nas, ze strony wiernych nie powinno więc zabraknąć modlitwy o gorliwych i świętych kapłanów. Niech będą chlubą i radością Kościoła.

Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie. (...) Bo gdzie twój skarb, tam będzie i serce twoje. (Mt 6, 19-21)

Bardzo ważną wspólnotą w naszej parafii jest Liturgiczna Służba Ołtarza - zwana u nas Rycerzami Jezusa. Do wspólnoty tej należą chłopcy, którzy przyjęli ideały lektorskie i ministranckie i pragną je rozwijać oraz przeżyć wspaniałą przygodę swojej młodości służąc Panu Jezusowi, kapłanom, wiernym oraz poznając nowych przyjaciół i kolegów. Jest to wspólnota z wielowiekowymi tradycjami.

Zachęcamy by dowiedzieć się więcej o naszych Rycerzach - a może zostać jednym z nich!

Ideały Liturgicznej Służby Ołtarza...

Pierwszym ideałem LSO jest miłość do Boga i Kościoła. Z tej miłości musi wypływać pragnienie bycia lektorem czy ministrantem. Oczywiście przez dorastanie w szeregach LSO miłość ta staje się bardziej dojrzała i świadoma. Dlatego Rycerze z LSO starają się dbać o rozwój własnej wiary w Boga, dobry kontakt z Nim na modlitwie, dbają o czystość serca oraz o szlachetną postawę wobec Kościoła i drugiego człowieka. Rozwój tego fundamentalnego ideału jest najważniejszy i jednocześnie najtrudniejszy. Z pomocą samego Jezusa, Św. Patronów i Kościoła, codzienne życie tym ideałem jest możliwe!

Ważnymi ideałami, które wspierają ten pierwszy najważniejszy są dla nas:
• gorliwość w służbie;
• punktualność;
• dbałość o czystość i sprzęty liturgiczne;
• gotowość uczenia się - także na własnych błędach;
• kreatywność;
• pragnienie przeżycia przygody z przyjaciółmi i kolegami;
• gotowość niesienia pomocy potrzebującym;
• szlachetne postawy wobec bliźnich - wszędzie gdzie jesteśmy, nie tylko w kościele;
• radość z bycia lektorem, ministrantem czy kandydatem - Rycerzem Jezusa;
• poznawanie piękna świata na pielgrzymkach i wycieczkach;
• rozwijanie się przez sport i szlachetne współzawodnictwo;

Jeżeli takie postawy są Ci bliskie, albo chciałbyś je w sobie odnaleźć i rozwinąć 
ZOSTAŃ RYCERZEM JEZUSA!

Kto może zostać jednym z nas? 
Kandydatem na ministranta w naszej parafii mogą być wyłącznie chłopcy. By zostać Giermkiem Jezusa (kandydatem na ministranta czy lektora) trzeba być przynajmniej uczniem 2. klasy Szkoły Podstawowej. Nie ma górnej granicy wiekowej przystąpienia do LSO. Dlatego zapraszamy także starszych chłopców, także młodzieńców, którzy chcieli by służyć Bogu i Kościołowi jako lektorzy czytając Słowo Boże.

Czym jest służba w LSO? 
Bezpośrednim i najważniejszym zadaniem LSO jest posługa liturgiczna przy Ołtarzu Jezusa podczas Mszy świętych i nabożeństw. Posługa ta składa się z wielu czynności, jakie trzeba podjąć podczas Liturgii. Jest to więc wspaniały sposób na uczestnictwo we Mszy świętej dla chłopaków, którym trudno jest spokojnie ją przeżyć siedząc w ławce kościelnej - naturalną konstrukcją psychiczną chłopaka, który dorasta jest by coś robić a nie tylko siedzieć, dlatego bycie ministrantem lub lektorem może otworzyć zupełnie nowy rozdział chłopięcej a później męskiej religijności.

Podział służby:

Służba ministrancka podczas Liturgii to: noszenie krzyża, światła, kadzidła i darów ofiarnych, dawanie znaków dzwonkami, asystowanie przy udzielaniu Komunii Świętej, asystowaniu przy poświęceniach ludzi i przedmiotów, rozprowadzanie czasopism religijnych, przygotowywanie sprzętów liturgicznych oraz sprzątanie ich po zakończeniu Liturgii.

Służba kandydata: obserwowanie czynności jakie wykonują ministranci, uczenie się ich i podejmowanie tej służby etapami.

Służba lektorska: czytanie Słowa Bożego, komentarzy - oraz w razie potrzeby podejmowanie czynności ministranckich.

Służba ceremoniarzy: czuwanie nad godnym i pięknym przebiegiem Liturgii, obsługa liturgiczna biskupów i szczególnie trudnych czynności.

Służba kantorów i psałterzystów (te funkcje mogą podejmować dziewczyny i kobiety): śpiewanie psalmów responsoryjnych, aklamacji, pieśni.

Formacja w LSO...

Bardzo ważnym elementem we wspólnocie LSO jest nieustanna formacja, czyli uczenie się, pogłębianie swojej wiedzy zarówno w sferze wiary jak i praktycznej służby przy Ołtarzu. Bardzo ważnym elementem formacyjnym są cotygodniowe zbiórki, które odbywają się w każdą czwartek po Mszy szkolnej lub w sobotę o godzinie 10.00. 
Gdy zbiórka nie odbywa się w daną sobotę lub wyjątkowo zmienia się jej godzina, stosowna informacja pojawi się w Ogłoszeniach LSO .

Duszpasterz LSO
Ks. proboszcz Daniel Kasprzak

Bardzo ważne dla nas są wspólne podróże i sport...
Bardzo ważnym elementem formacyjnym i budującym nasza wspólnotę są nasze wyjazdy wakacyjne, wycieczki, turnieje i zawody sportowe. Odwiedziliśmy już wiele ciekawych miejsc:
• Pielgrzymowanie: ważne sanktuaria w Polsce
• Góry: od Tatr po Górę Św. Anny...
• Wody: Morze Bałtyckie, różne aqua parki, jeziora i rzeki...
• Odwiedzamy też muzea, zabytki i kina...

Ministranci i lektorzy realizują się także sportowo, gramy w piłkę nożną - świętem piłkarskim jest Dekanalny, Diecezjalny i Ogólnopolski Turniej LSO, jaki organizowany jest każdego roku. Bycie ministrantem albo lektorem jest bardzo aktywnym przezywaniem młodości. U nas nie będziesz się nudził!!!

Chcesz być dojrzałym i wspaniałym mężczyzną?
ZOSTAŃ WIĘC RYCERZEM JEZUSA !!!

Pobożność Maryjna była żywa w Kościele już od początków chrześcijaństwa. Przejawem tego były różnorodne ruchy i stowarzyszenia oddające cześć Maryi. Współcześnie istniejący ruch Dzieci Maryi ma swoje początki w Sodalicjach Mariańskich, istniejących już od XVI wieku i skupiających zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Członkowie tego ruchu chcieli „poprzez miłość Matki Najświętszej i wierną Jej służbę dążyć do zdobycia wybitnych postępów w nauce i cnocie chrześcijańskiej”. Do Sodalicji Mariańskiej należał również Karol Wojtyła.

W naszej parafii grupa Dzieci Maryi istnieje od 2018 roku. Jej założycielem i pierwszym opiekunem jest ksiądz proboszcz Daniel Kasprzak i ss. Józefina Piecha ze zgromadzenia de Notre Dame. Obecnie do wspólnoty przynależy około 20 dziewcząt. Diecezjalnym opiekunem Marianek jest ks. Mariusz Sobek i ks. Tomasz Gruca.

Oficjalne i uroczyste przyjęcie do grona Dzieci Maryi ma miejsce 8 grudnia, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Wtedy to kandydatki publicznie zawierzają się Matce Boskiej i przyjmują medalik – znak przynależności do wspólnoty. Najmłodsze dziewczęta noszą medalik na różowej wstążce, trochę starsze – na zielonej, a najstarsze – na niebieskiej. Te, które wytrwają w ideałach wyrażonych w powinnościach Dzieci Maryi aż do ślubu otrzymują medalik na białej wstążce. Zewnętrznym znakiem przynależności do grupy Dzieci Maryi jest również skromny strój – biała bluzka lub sweter i czarna spódnica oraz pelerynki.

Mariankami są dziewczęta, które poprzez naśladownictwo Maryi chcą być bliżej Boga. Na wzór Dziesięciu Przykazań zostały stworzone obowiązki Dziecka Maryi, które dziewczęta powinny wypełniać zawsze i wszędzie. Oto one:

1. Dziecko Maryi żyje w łasce uświęcającej.
2. Bierze czynny udział w Eucharystii.
3. Czci Niepokalaną i pragnie Ją naśladować.
4. Często rozmawia z Bogiem na modlitwie.
5. Pogłębia swą wiedzę religijną. Uczęszcza na spotkania Dzieci Maryi.
6. Kocha swoją parafię. Aktywnie włącza się w jej życie.
7. Dba o religijną atmosferę w rodzinie.
8. Jest wzorem ucznia.
9. Śpieszy bliźnim z pomocą.
10. Jest apostołem wśród otoczenia.

Każda Marianka posiada legitymację, na której te obowiązki są wypisane. Ważnym elementem w życiu każdej Marianki jest służba przy ołtarzu. Wyraża się ona poprzez aktywny udział ze sztandarem w niedzielnej Eucharystii oraz w nabożeństwach, zwłaszcza majowych i różańcowych. Służymy również w czasie różnych uroczystości parafialnych oraz wtedy, gdy przypada jakakolwiek uroczystość, święto czy wspomnienie Maryjne.

Równie ważnym elementem jest formacja duchowa, która dokonuje się poprzez cotygodniowe spotkania, na których poznajemy lepiej Maryję i historię Jej kultu, a także zgłębiamy naszą wiarę. Zdobywanie wiedzy przeplatane jest śpiewem na cześć Maryi oraz różnymi zabawami. Często też w ramach spotkań organizujemy wycieczki do różnych ciekawych miejsc.

Co roku na Górze św. Anny organizowane są trzydniowe Dni Skupienia dla Dzieci Maryi z diecezji opolskiej i gliwickiej, w których również nasza grupa bierze udział. Jest to okazja do wspólnego wielbienia Maryi, a także do poznania Marianek z innych parafii i nawiązania nowych znajomości. Inną taką okazją jest Turniej sprawności Dzieci Maryi organizowany w Leśnicy przez Siostry Służebniczki NMP Niepokalanie Poczętej.

Spotkania Dzieci Maryi w naszej parafii odbywają się każdy czwartek po Mszy świętej szkolnej, tzn. ok. godz. 18.45. Serdecznie zapraszamy wszystkie dziewczęta!

„O Niepokalana Dziewico, Bogarodzico Maryjo. Wobec wszystkich tutaj obecnych, obieram Ciebie dzisiaj za moją Panią i Matkę. Postanawiam mocno, Tobie zawsze wiernie służyć, żyć w łasce uświęcającej i troszczyć się o to, aby przybliżyć królestwo Twego Syna (...)"

OD WIEKÓW RÓŻA JEST SYMBOLEM MATKI BOŻEJ
Już w średniowieczu powstały wspólnoty, gromadzące się by odmawiać różaniec. Pierwsze Bractwo Różańcowe założył w 1470 r. bł. Alanus de Rupe, a pięć lat później w Kolonii podobną wspólnotę utworzył dominikanin Jakub Sprenger. W Europie istniały setki bractw różańcowych, do których należeli królowie i książęta, wielcy wodzowie i dostojnicy Kościoła. Wśród wielkich czcicieli różańca jest papież Leon XIII, autor 13 encyklik różańcowych. Pisał on, że różaniec uczy mądrego przeżywania codzienności w tajemnicach radosnych, swoich cierpień - w tajemnicach bolesnych oraz nastawienie na życie przyszłe w tajemnicach chwalebnych. Papież Jan Paweł II powiedział: "Różaniec to moja ulubiona modlitwa! (...) Wspaniała w jej prostocie i jej głębi. Z głębi serca zachęcam wszystkich do jej odmawiania". Do Polski modlitwa różańcowa dotarła w średniowieczu. Do Bractwa Różańcowego należeli m. in. królowie Zygmunt Stary, Stefan Batory, Jan III Sobieski i wybitni wodzowie - Tadeusz Kościuszko i Kazimierz Pułaski. 
Żywy Różaniec to wspólnota religijna osób świeckich, które codziennie odmawiają Tajemnice Różańca. Wspólnoty te często nazywane są Różami. Pierwszą Różę założyła w roku 1826 w Lyonie sługa Boża Paulina Maria Jaricot. Wg Pauliny zjednoczenie serc w jedności tajemnic daje Różańcowi szczególną moc nawracania grzeszników. Podkreślała ona, że „w takiej piętnastce, złożonej z ludzi dobrych, przeciętnych oraz innych, którzy mają jedynie dobrą wolę z "piętnastu węgli”, z których jeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, a pozostałe są zimne", wkrótce wszystkie razem wybuchną ogniem. I ten ogień płonie na całym świecie do dziś. Do Polski dzieło to dotarło w XIX w. W krótkim czasie objęło niemal wszystkie parafie w kraju. Rozpoczynając 25 rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku).Wtedy też Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, a żywe Róże składają się z 20 osób. 
W parafii pw. Ścięcia Świętego Jana Chrzciciela Wspólnotę Żywego Różańca utworzył ks. Daniel Kasprzak proboszcz parafii zaszczepił we Wspólnocie niezwykłą miłość do Maryi. Dzięki ks. proboszczowi Danielowi Kasprzakowi Wspólnota ma swój sztandar, umocnił szczególne umiłowanie Matki Boskiej Fatimskiej, ale również przez pokutne nabożeństwa fatimskie, na pamiątkę objawień w 13-tym dniu każdego miesiąca Wspólnota Żywego Różańca naszej parafii składa się z 6 Róż. Każda Róża (20 osób) ma swojego patrona, i tak są nimi: św. Faustyna, św. Jan Paweł II, św. Barbara, św. Rita,św. Jan Chrzciciel, św. Ojciec Pio. 
Każdą Różę prowadzą opiekunki – zelatorki. Opiekunem duchowym wspólnoty jest ks. Daniel Kasprzak.

W pierwszą niedzielę miesiąca podczas Mszy Św. w intencji Parafialnej Wspólnoty Żywego Różańca następuje poświęcenie i zmiana Tajemnic Różańcowych Również w dniu NMP Różańcowej (7 października) odprawiana jest uroczysta Msza św. w intencji wszystkich członków wspólnoty. Osoby należące do Żywego Różańca modlą się w intencjach Kościoła, parafii, Ojca Świętego, duchowieństwa, chorych, cierpiących, rodzin, misji, o pokój. Z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy organizowane są wspólne spotkania przy kawie.

CEREMONIAŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA

W Polsce obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez ojca Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, został zatwierdzony przez Prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego (fragmenty) 
I. Żywy Różaniec oznacza:

a. Życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tego powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.

b. Życie wiarą, nadzieją i miłością, należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy - wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga ludzi. (...)

c. Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec - dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.

II. Przyjmowanie do Żywego Różańca

a. Przyjmowanie do Żywego Różańca dokonuje się w kościele, najlepiej przy ołtarzu Matki Bożej, po Mszy św. lub nabożeństwie. (...)

b. W każdej parafii należy prowadzić Księgę Żywego Różańca, do której wpisuje się imię i nazwisko przyjętych. (...) Przy uzupełnianiu przyjęcie do Żywego Różańca odbywa się bez uroczystych ceremonii i polega na wpisaniu imienia i nazwiska do Księgi, w miejsce osoby, która umarła lub na stałe wyjechała. (...) Na czele Róży stoi zelator lub zelatorka oraz ich zastępcy. Zelatorów mogą wybierać sami członkowie Żywego Różańca przy współudziale ks. opiekuna. Każda Róża obiera sobie Patrona, od którego bierze nazwę. Wszyscy zelatorzy Żywych Róż tworzą RADĘ ŻYWEGO RÓŻAŃCA, która spośród siebie wybiera Przełożonego i zastępcę. (...)

III. Miesięczna zmiana tajemnic różańcowych

Raz w miesiącu członkowie Żywego Różańca dokonują zmiany tajemnic różańcowych. (...) Istnieje podwójny system zmiany tajemnic, mianowicie przez losowanie lub przez ciągłą kolejność tajemnic. (...) Zmiana tajemnic w kościele następuje po Mszy św. lub po wieczornym nabożeństwie. Zawsze przewodniczy jej ks. opiekun, który w kilku słowach zachęca do życia chrześcijańskiego, podaje miesięczną intencję, błogosławi tajemnice przyniesione przez zelatora do ołtarza, wymienia nazwiska zmarłych w ostatnim miesiącu członków Żywego Różańca, odmawia jeden dziesiątek Różańca i kończy nabożeństwo pieśnią maryjną.

IV. Obowiązki w Żywym Różańcu

a. Obowiązki członków Żywego Różańca:
- Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca.
-Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.
-Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.
-Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
-Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
-Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modłach za spokój jego duszy. (...)

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
• w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
• Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
• Ofiarowania Pańskiego (2 II),
• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
• Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
• Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
• w święto Królowej Różańca świętego (w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października)
• oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).

opiekun ks. Daniel Kasprzak