Parafia Ścięcia św.  Jana Chrzciciela

10 maja 2020

Serdecznie zapraszam na nabożeństwo Fatimskie w środę 13 maja o godzinie 19.00.

Przełom XIX i XX w. przynosi Europie gwałtowny rozwój procesu dechrystianizacji życia nie tylko pojedynczych ludzi, ale i całych narodów, który pogłębia się z każdym dniem. W walce z Bogiem, w walce z Kościołem przychodzi w sukurs bezbożne prawo, przemoc wobec Kościoła i brak tolerancji wobec wierzących. Francja wciąż płynie na fali swojej rewolucji, która już 100 lat wcześniej odrzuciła jakikolwiek wpływ religii w życiu społecznym. W Rosji ludzie związani z ideologią antyreligijną powoli ugruntowują swoją pozycje i wywierają coraz większy wpływ na masy ludzkie, brutalnie wykorzystując do swych celów ich trudną sytuację społeczną.

W Portugalii, po obaleniu monarchii i proklamowaniu republiki w 1910 r., nowe władze podejmują bezpardonową walkę z Kościołem. Rozwiązywane są zakony, konfiskowane dobra kościelne, zerwany zostaje konkordat, zmusza się biskupów do emigracji, zakazuje się nauczania religii w szkołach czy organizowania kościelnych procesji. Twórca najsurowszej antykościelnej ustawy, późniejszy premier Portugalii, Alfonso Costa ogłosił: "że dzięki temu prawu w ciągu dwóch pokoleń katolicyzm zostanie usunięty z Portugalii."Równocześnie świat stawia na piedestał nowego bożka – mamonę.

W pogoni za zyskiem przestał być ważny Bóg, przestał być ważny człowiek, przestała być ważna miłość. Chciwość, bezwzględność i brak wrażliwości względem drugiego człowieka, pozwalały coraz bardziej dominować nienawiści, poniżaniu bliźniego, jego prawa do wolności, godności i miłości. Zarzucenie Bożych wartości kończy się tragicznie. 28 lipca 1914 r. wybucha I wojna światowa. Przynosi ona światu, a zwłaszcza Europie, śmierć i zniszczenia, a zwykłym ludziom ogrom tragedii i cierpienia.Kościół nad tym morzem nieszczęścia nie mógł przejść obojętnie.

Wobec przedłużającej się wojennej tragedii, 5 maja 1917 r. Ojciec Święty Benedykt XV po raz kolejny zwraca się z prośbą do ludzi odpowiedzialnych za ten stan rzeczy. Tym razem czyni to w formie Listu Apostolskiego, w którym wzywa świat do nieustającej modlitwy do Serca Jezusowego "poprzez wstawiennictwo Niepokalanej Dziewicy Maryi, która jest Matką Miłosierdzia i wszechmocną przez łaskę". Jednocześnie dodaje do Litanii Loretańskiej inwokację: "Królowo Pokoju, módl się za nami". Ci, którzy mieli bezpośredni wpływ na to, co się działo każdego dnia na świecie, zignorowali błagania Ojca Świętego. Lecz Bóg odpowiedział! Bo to, co nastąpiło 8 dni później, Kościół odczytuje jako odpowiedź Boga na wołanie swego ludu.

13 maja 1917 r. Matka Boska przychodzi na ziemię! Przychodzi jako Jego wysłanniczka. Przychodzi, aby okazać swój smutek i żal z powodu zalewającej świat bezbożności i ogromu popełnianych grzechów. Przychodzi jako najczulsza Matka, by ostrzec swoje dzieci przed Bożą karą i ukazać drogę, którą trzeba podążać, aby tej kary uniknąć. Nim Matka Boża objawiła się trojgu ubogich pastuszkom: 7-letniej Hiacyncie Marto, jej o dwa lata starszemu bratu – Franciszkowi i ich 10-letniej kuzynce Łucji Dos Santos, w 1916r. trzykrotnie ukazał się im Anioł Pokoju, który przygotował je do wydarzeń, które miały dopiero nastąpić w następnym roku. Nauczył je modlitw do Boga, wskazał na pokutę jako zadośćuczynienie za grzechy innych ludzi. W niespełna rok później "Nad Portugalią otworzyło się Niebo – niczym okno nadziei, które Bóg otwiera, gdy człowiek zamyka przed Nim drzwi" (Benedykt XVI).C.D.N.