Parafia Ścięcia św.  Jana Chrzciciela

14 maja 2023

Skąd się wzięły i dlaczego? Dni krzyżowe. Obecnie Kościół obchodzi w ciągu roku cztery dni krzyżowe tzw. Litanię Większą w Święto Świętego Marka Ewangelisty 25 kwietnia oraz Litanie Mniejsze, czyli Dni krzyżowe w poniedziałek, wtorek i środa przed Uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego.
Msze w tych dniach w poniedziałek o 19.00, wtorek 18.00, środa 19.00 w Grobnikach.
Msze w tych dniach w poniedziałek o 17.00, wtorek 8.00, środa 17.00 w Debrzycy.
Przy jakich krzyżach i gdzie się spotykamy przeczytaj w ogłoszeniach parafialnych

Dni te Kościół poświęca wytrwałej modlitwie błagalnej o zmiłowanie Boże we wszelkich potrzeby duszy i ciała, a w szczególności o dobre urodzaje. W pierwotnym Kościele często odprawiano takie procesje błagalne, bądź stałe, tzn. powtarzające się corocznie, bądź tez nadzwyczajne, to jest w szczególnych jakichś potrzebach, np. w czasie zarazy.

Dni krzyżowe przed Wniebowstąpieniem zapoczątkowane zostały w Galii (dzisiejszej Francji); celem, bowiem odwrócenia wielkich klęsk, jakie wówczas (ok.. 450 r.) nawiedziły diecezję wienneńską, jej biskup Święty Mamert zarządził trzydniowe procesje pokutno – błagalne; procesje te zaczęto niebawem naśladować w innych miejscowościach, z czasem zaś weszły one w zwyczaj w całym Kościele zachodnim.

Na obrzędy w Dni krzyżowe składa Się procesja błagalna i następująca po niej Msza Święta. Procesja ta jest ostatnią pozostałością po dawnej procesji stacyjnej, którą niegdyś często odprawiano zwłaszcza w Wielkim Poście, a w tygodniu wielkanocnym prawie codziennie. Wierni gromadzili się w którymś z kościołów jako miejscu zbornym, dlatego zwanym, „ ecclesia collecta”, skąd razem z biskupem i duchowieństwem udawali się procesjonalnie do innego kościoła, zwanego stacyjnym (statio), śpiewając po drodze Litanie do Wszystkich Świętych i Kyrie elejson.

W kościele stacyjnym odprawiano mszę Świętą. W czterech dorocznych Dniach krzyżowych przechował się dotychczas ten pradawny zwyczaj, toteż powinniśmy go ze czcią zachować i chętnie podtrzymywać. Powinniśmy bowiem modlić się nie tylko wytrwale, ale i społecznie, to znaczy jednomyślni; do tej wytrwałej, wspólnej i jednomyślnej modlitwy przywiązana jest szczególna moc i skuteczność.